ANALYSE - Met een Trump die “importtarief” zijn favoriete woord noemt, pleit voor een focus op “vrede” in plaats van “territorium” in Oekraïne, en Elon Musk voordraagt als hoofd van een “departement van deregulering,” lijkt de EU een turbulente periode tegemoet te gaan.
Ondanks openbare felicitaties, werd in Europa dan ook vooral bezorgd gereageerd op de herverkiezing van Trump: EU-leiders concludeerden in Budapest dat een tweede termijn voor the Donald het virtuele einde betekent van de betrouwbare trans-Atlantische alliantie. Dit dwingt Europa om meer verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen veiligheid en politieke toekomst.
Voor Frankrijk lonken in deze context kansen. Als traditionele voortrekker van de discussie over strategische autonomie pleit Frankrijk al jaren voor een onafhankelijkere EU. Nu Duitsland worstelt met economische uitdagingen en Frankrijk sinds Brexit de enige nucleaire macht in de EU is, ligt de weg - in theorie - open voor Macron om flink invloed uit te oefenen op Europa’s koers in de Trump 2.0-wereld.
Macron lijkt deze rol met beide handen aan te willen grijpen. De dag na de Amerikaanse verkiezingen tweette de Franse president dat hij met de Duitse bondskanselier Olaf Scholz had gesproken over “een meer verenigd, soeverein en sterker Europa in de nieuwe geopolitieke context.” Sindsdien heeft hij dagelijks voorstellen gelanceerd om Europese belangen te verdedigen in een “wereld die bestaat uit carnivoren”.
Nieuwe sociale onrust ligt dan ook op de loer, die bij uitbarsting waarschijnlijk snel de val van Barniers fragiele minderheidsregering zou veroorzaken. Dit scenario zou de druk op Macron om ook af te treden aanzienlijk doen toenemen.
Deze binnenlandse situatie is belangrijk, omdat hij de geloofwaardigheid van Frankrijks internationale ambities beïnvloedt. Zonder nieuwe gedeelde Europese schulden (Eurobonds) wordt het voor Frankrijk bijvoorbeeld vrijwel onmogelijk om hun eigen ambitieuze plannen te financieren, zoals het verhogen van de defensie-uitgaven. Maar zolang Frankrijk geen rigoureuze hervormingen doorvoert, blijven Eurobonds zeer controversieel in fiscaal conservatieve landen zoals Duitsland, Nederland en de Scandinavische naties.
Desondanks kreeg Macron een onverwachte meevaller: de dag na hun telefoongesprek ontsloeg bondskanselier Scholz zijn Minister van Financiën, Christian Lindner – de grootste tegenstander van nieuwe Eurobonds - en schreef nieuwe verkiezingen uit.
Met een nieuwe regering in Berlijn in aantocht, hangt Macrons invloed op de EU verrassend genoeg niet zozeer af van de Fransman of Donald Trump, maar vooral van... de Duitse kiezer.
De verkiezingen voor de Bundestag staan gepland voor 23 februari 2025.
Reactie plaatsen
Reacties